พิพิธภัณฑ์ดนตรีอุษาคเนย์

พิพิธภัณฑ์ดนตรีอุษาคเนย์ (SEAM Museum) เป็นศูนย์กลางในการสะสม เก็บรวบรวมรักษา ส่งเสริม และสนับสนุนการวิจัยเกี่ยวกับวัฒนธรรมดนตรีในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พิพิธภัณฑ์ดนตรีเป็นพิพิธภัณฑ์เฉพาะทาง (ดนตรี) เป็นสถานที่เก็บรวบรวมเครื่องดนตรี บันทึกวิธีการบรรเลงและเสียงของเครื่องดนตรี ทั้งเครื่องดนตรีไทย เครื่องดนตรีพื้นบ้าน และเครื่องดนตรีในภูมิภาคอุษาคเนย์ ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวที่เป็นเอกลักษณ์ของชุมชน และวิถีชีวิตของผู้คนหลากหลายผ่านดนตรี อันเป็นสื่อสัญลักษณ์ที่สำคัญในการบอกเล่าเรื่องราวทางวัฒนธรรมของมวลมนุษยชาติ

เครื่องดนตรีที่ได้สะสม เป็นการรวบรวมมาจากการซื้อหรือบริจาค และถูกนำมาจัดเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์เพื่อการศึกษา เครื่องดนตรีซึ่งเป็นอุปกรณ์ของสังคมได้ถูกพัฒนาและสร้างขึ้นจำนวนมาก เป็นมรดกตกทอดสืบต่อกันมา เครื่องดนตรีจำนวนมากไม่ได้ใช้เนื่องจากเจ้าของล้มตาย ไม่มีทายาทสืบทอดมรดก จึงถูกทิ้งอยู่ในบ้าน อยู่ในวัด อยู่ในที่ลับตาคน โดยเครื่องดนตรีไม่ได้รับใช้สังคมอีกต่อไป เครื่องดนตรีเหล่านั้นจึงมีความหมายอย่างมากต่อสังคม โดยการนำเสนอไว้ในพิพิธภัณฑ์ดนตรี ซึ่งการเก็บรักษาเครื่องดนตรีเหล่านี้ เพื่อช่วยส่งเสริมการศึกษา และการวิจัย

พิพิธภัณฑ์ดนตรี เป็นเครื่องหมายบอกความเจริญของดนตรีเป็นอย่างไร สังคมเป็นอย่างนั้น สังคมเป็นอย่างไร ดนตรีเป็นอย่างนั้น” ดนตรีมีพัฒนาการกับประวัติศาสตร์ทางสังคมที่เชื่อมโยงมานานนับหลายร้อยปี สามารถเชื่อมโยงเข้ากับอดีตได้ เพื่อส่งเสริมให้ผู้คนและสังคมเห็นคุณค่าของสิ่งเหล่านี้ในอนาคต พิพิธภัณฑ์ดนตรีเอเชียอุษาคเนย์ยังมุ่งมั่นที่จะเป็นสถานที่ ที่พบปะและรวบรวมผู้คนในสังคมที่เกี่ยวข้องกับดนตรี ไม่ว่าจะเป็น นักดนตรี นักวิชาการ นักเรียน นักศึกษา และ ผู้ที่หลงใหลชื่นชมงานดนตรี ให้มีพื้นที่ที่มีสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวย ต่อการเรียนรู้ เพื่อสร้างความกลมกลืนกัน ดนตรีที่จะถูกรวบรวมและนำเสนอนั้นสามารถเชื่อมโยงจิตใจคนด้วยเสียงดนตรี ทั้งนี้เพราะดนตรีเป็นเสียงที่มีอำนาจ เสียงเป็นพลัง (งาน) เสียงสร้างความเคลื่อนไหว ความเคลื่อนไหวสร้างความเปลี่ยนแปลง และความเปลี่ยนแปลงทำให้สังคมพัฒนา ยิ่งมีความเปลี่ยนแปลงมาก ก็ยิ่งพัฒนามากด้วย

พิพิธภัณฑ์ดนตรีอุษาคเนย์

พิพิธภัณฑ์ดนตรีอุษาคเนย์