ในปี พ.ศ. 2456 ขณะที่ “สังวาลย์” อายุได้ 13 ปี ได้เข้าเรียน ณ โรงเรียนหญิงแพทย์ผดุงครรภ์ แลการพยาบาลไข้ ถึงแม้จะอายุต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ถึง 2 ปี แต่ด้วยในขณะนั้นมีนักเรียนพยาบาลอยู่น้อยและ “สังวาลย์” เป็นผู้ที่สามารถอ่านออกเขียนได้อย่างดี โรงเรียนจึงรับไว้ และได้เป็นนักเรียนหลวง คือได้อยู่ประจำที่โรงเรียนและได้รับเงินเดือน ๆ ละ 15 บาทด้วย

การเรียนพยาบาลในสมัยนั้นกำหนดหลักสูตรไว้ 3 ปี คือ ปีแรกเป็นการเรียนภาคทฤษฎี ในการเรียนปีที่สองและสาม จะเป็นการทบทวนภาคทฤษฎีและการฝึกหัดทำงาน ในการเรียนนั้นถึงแม้ “สังวาลย์” จะเป็นนักเรียนที่อายุน้อยที่สุด แต่ก็สามารถเรียนรู้ได้เป็นอย่างดี และยังคอยช่วยลอกตำราให้เพื่อนร่วมชั้นอีกด้วย ส่วนการฝึกหัดภาคปฏิบัติก็ทำได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ด้วยยังเป็นเด็กอยู่มาก จึงมีการเล่นซุกซนในระหว่างการเรียนบ้าง เช่น การเอาลูกโป่งไปเป่าเล่นจนเกิดแตกกลางชั้นเรียน และมีครั้งหนึ่งที่ต้องไปช่วยในการคลอดลูก คนต้องไปตามตัวลงมาจากต้นมะม่วง เป็นต้น

เมื่อครั้งสมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมขุนสงขลานครินทร์สิ้นพระชนม์ พระชายา “หม่อมสังวาลย์” เพิ่งจะอายุได้ 29 ปีต้องอภิบาลพระโอรสธิดาที่ยังทรงเยาว์ถึง 3 พระองค์ โดยสมเด็จพระพันวัสสาฯ ทรงให้สิทธิ์ “หม่อมสังวาลย์” เลี้ยงดูอบรมสั่งสอนพระราชนัดดาทั้งสามพระองค์ โดยจะไม่ทรงก้าวก่าย ด้วยทรงเชื่อมั่นในความฉลาดและความมีสติของพระสุณิสาเป็นอันมาก ซึ่ง “หม่อมสังวาลย์” ได้เลี้ยงดูพระโอรสธิดาอย่างสมัยใหม่ ถูกหลักอนามัย ตามที่ได้เคยศึกษามาจากต่างประเทศ ไม่ได้ใช้ระเบียบโบราณ เมื่อพระโอรสธิดาทรงเจริญวัยขึ้น ก็โปรดให้ทรงเข้าศึกษาในโรงเรียนร่วมกับสามัญชน

ในปี พ.ศ. 2475 เกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองของประเทศเป็นระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ทำให้เกิดการเปลี่ยงแปลงของครอบครัวมหิดล ด้วยสมเด็จพระพันวัสสาฯ ทรงเป็นห่วงความเป็นอยู่ การศึกษา และพระสุขภาพของพระราชนัดดา จึงทรงปรึกษากับเจ้านายที่ใกล้ชิด รวมถึง “หม่อมสังวาลย์” ความสรุปว่าจะส่งพระราชนัดดาไปทรงศึกษาต่อ ณ เมืองโลซาน ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เนื่องจากเป็นเมืองที่มีอากาศดี ภูมิประเทศสวยงาม พลเมืองมีอัธยาศัยดี และยังเป็นเมืองที่ สมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมหลวงสงขลานครินทร์ โปรดมากอีกด้วย โดยประทับที่แฟลตเลขที่ 19 ถนน ดิสโชต์ และให้พระโอรสธิดาเสด็จไปทรงเรียนหนังสือที่โรงเรียนประถมเมียร์มองต์