รางวัลแห่งความภาคภูมิใจ

        สำหรับเรื่องรางวัลที่ภูมิใจที่สุด ผมก็ยังไม่คิดว่าอะไรคือที่สุด เพราะผมทำงานด้วยความตั้งใจที่จะรักษาผู้ป่วยให้หาย ผมก็มีความสุข ส่วนเรื่องรางวัลได้รับจากการทำงานต่าง ๆ ผมมองว่ารางวัลที่ได้รับคือการบอกว่า สิ่งที่ผมทำคือสิ่งที่ดีและมีคุณค่า

        ผมได้รับรางวัลศิษย์เก่าดีเด่นจากมหาวิทยาลัยมหิดล รางวัลงานวิจัยทางคลินิกดีเด่นจากคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล เมื่อ พ.ศ. 2550 ได้รับรางวัลนวัตกรรมแห่งชาติ ทางด้านสังคม จากสำนักนวัตกรรมแห่งชาติ กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เรื่อง “นมเนื้อไก่” ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2553 ได้รับรางวัลรองอันดับที่ 1 จากสำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ จากสำนักนวัตกรรมแห่งชาติ กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เรื่อง “นมข้าวอะมิโน” ขณะเดียวกันสภาวิจัยมอบรางวัลการผลิตดีเด่น ประมาณ พ.ศ. 2556-2557 ต่อมา พ.ศ. 2557 ผมได้รับรางวัลบุคคลดีเด่นแห่งชาติ จากสำนักนายกรัฐมนตรี โดยรับพระราชทานรางวัลจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี นับเป็นรางวัลที่ผมภาคภูมิใจ แต่อย่างไรก็ตาม ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ผมคงยังไม่หยุดนิ่ง ผมยังมีความสุขมากที่ความรู้ของผมสามารถแก้ไขปัญหาได้ รางวัลที่ชอบที่สุดก็คือ รางวัลที่อยู่ในใจที่ผมสามารถแก้ไขคนไข้ได้มาเรื่อย ๆ เป็นรางวัลที่มีความสุขครับ