ความภาคภูมิใจ

          ผมมีความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งก็คือ ผมได้รับพระราชทานเหรียญดุษฎีมาลา เข็มศิลปวิทยา สาขาวิชาดนตรี ในแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ซึ่งตลอด 60 กว่าปีที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ทรงครองราชย์มา มีผู้ที่ได้รับพระราชทานเหรียญดุษฎีมาลา เข็มศิลปวิทยาเป็นจำนวนมากพอสมควร แต่มักจะได้รับทางด้านวิทยาศาสตร์ วิศวะ เกษตร แต่ถ้าทางด้านดนตรีมีเพียง 3 คน เท่านั้น คนที่ 1 เป็นนักดนตรีแท้ ๆ ที่ทุกคนต้องยอมรับ คือ อาจารย์มนตรี ตราโมท (ศิลปินแห่งชาติ) คนที่ 2 เป็นนักร้องแท้ ๆ ทุก ๆ คนจะต้องรู้จัก เป็นพระอาจารย์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี คือ ท่านอาจารย์เจริญใจ สุนทรวาทิน (ศิลปินแห่งชาติ) และคนที่ 3 ก็คือ ผม หมอพูนพิศคนนี้ ซึ่งไม่เคยเข้าเรียนในโรงเรียนดนตรีเลย แล้วทำไมถึงได้รับพระราชทานเหรียญดุษฎีมาลา เข็มศิลปวิทยา ทางด้านดนตรี นั่นก็เพราะผมเขียนหนังสือเยอะ มีทฤษฎีเกี่ยวข้องกับดนตรีเกิดขึ้น สอนนักศึกษาเยอะ ปั้นนักศึกษาขึ้นมาเป็น Ph.D. เป็นปริญญาโท เป็นอะไรต่าง ๆ มากมาย นับได้ว่าผมเป็นคนที่ไม่เสียชาติเกิดสำหรับประเทศไทย คือ เป็นคนที่มีความสามารถ ผมไม่ได้อวดตัวเอง การที่ผมเติบโตมาจนถึงทุกวันนี้ นับว่าประสบความสำเร็จทั้งในการดำเนินชีวิต และการทำงาน นั่นมาจากการอบรม เลี้ยงดูจากเสด็จพระองค์เหม ซึ่งท่านเลี้ยงผมมาตลอดชีวิตเป็นเวลาเกือบ 30 กว่าปี ผมเรียนดนตรีจากท่าน เรียนความเป็นคนไทยจากท่าน เรียนความเป็นผู้ดิบผู้ดีจากท่าน เรียนความเป็นผู้มีวัฒนธรรมไทยแท้ ๆ จากท่าน นี่ก็คือสิ่งที่ทำให้ผมเป็นหมอที่ไม่เหมือนหมออีกหลาย ๆ คน