ชีวิตครอบครัว

        สำหรับชีวิตครอบครัวของผม ผมแต่งงานตอนอายุพอสมควรครับ ตอนอายุ 39 ปี ภรรยาของผม คือ ศ.ดร.วีณา จีระแพทย์ เป็นอาจารย์อยู่ที่คณะพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผมกับภรรยาอายุห่างกัน 14 ปี ตอนแรกผมคิดว่าจะไม่แต่งงาน ผมมีความสุขกับการทำงาน แต่พอได้พบกับภรรยา ผมจึงต้องการสร้างครอบครัว เมื่อผมแต่งงานแล้ว ในปีแรกเราทั้งคู่ตั้งใจว่าจะมีลูก ผมกับภรรยาตรวจเช็คสุขภาพ เรื่องความพร้อมการมีบุตร ผลตรวจปกติ เราทั้งคู่มีสุขภาพแข็งแรง แต่ทำไมไม่มีลูก เมื่อเราทั้งคู่พยายาม 1 ปี ภรรยาเริ่มฉีดยาบำรุง ซึ่งยาบำรุงมีผลต่อร่างกาย ภรรยาแพ้ยาทำให้มีอาการตัวบวม พอผมเห็นอาการของภรรยา ผมก็กลับมาคิดว่า ผมเห็นแก่ตัวหรือไม่ ผมต้องการสร้างทรัพยากรมนุษย์ให้แก่ชาติ แต่ภรรยาผมต้องทรมานจากผลข้างเคียงขนาดนี้ ผมจึงตัดสินใจว่า เมื่อเป็นแบบนี้ผมและภรรยาเราจะไม่มีลูก เราอยู่กันสองคนแบบนี้

        หากมองในแง่บวก การที่เราทั้งคู่ไม่มีลูก ทำให้เราทั้งคู่สามารถออกไปช่วยเหลือประเทศไทยได้ทุกโอกาส ทุกเวลาที่มีคนเชิญเราไป ในด้านการทำงานภรรยาให้การสนับสนุนผมเสมอมา ทุกครั้งที่ผมผลิตเครื่องมือ ผลิตตำรา ภรรยาจะเป็นผู้ออกแบบให้ทั้งหมด จึงไม่ต้องจ้างคนออกแบบ เพราะฉะนั้นทำให้เราสามารถประหยัดค่าออกแบบในแต่ละครั้งได้ และทำให้เราสามารถขายหนังสือได้ในราคาถูก ภรรยาผมคือผู้อยู่เบื้องหลังเสมอครับ เราทั้งคู่จึงช่วยกันพัฒนาการแพทย์ไทยได้ทั่วประเทศ โดยไม่มีอุปสรรคในด้านการดูแลลูกมาเป็นข้อจำกัด แต่ถ้าให้พูด จริง ๆ แล้ว ลูกผมมีอยู่ทั่วประเทศไทยครับ ด้วยสายงานทำให้ผมสามารถช่วยชีวิตทารกแรกเกิดในประเทศไทย ให้รอดชีวิตจนเติบโต เพื่อเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศไทยต่อไป และเด็กเหล่านี้ก็คือ “ลูก” ของผมครับ