Zone 3 : Mahidol University Salaya Campus – Centre of Mahidol Community | ฝ่ายจดหมายเหตุและพิพิธภัณฑ์ หอสมุดและคลังความรู้มหาวิทยาลัยมหิดล

Museum &

Exhibitions

Home
Cartographic Archives
Zone 3 : Mahidol University Salaya Campus – Centre of Mahidol Community

Zone 3 : Mahidol University Salaya Campus – Centre of Mahidol Community

The zone features the history of physical development of the campus which came into existence in 1971, the start of academic expansion leading to its status as a full-scale university and centre of Mahidol Community. Its physical development progresses systematically under the concrete directional guidelines stated in the following three master plans:

the pioneering master plan of 1974 with emphases placed on physical layout, land development and construction of essential infrastructure;

the revised master plan of 1997 with priorities given to land use planning, road network and traffic route planning, landscaping and public utility planning; and the latest master plan of 2008 with special emphasis on the development that corresponds with the university’s vision of creating “a community of learning that co-exists in harmony with nature” based on physical and mental well-being. The development focuses on five areas of concern, namely land use; landscape; traffic system; public utilities and facilities; and building and structure specification.

The Pioneering Master Plan of 1974

Salaya Campus: The Site for the Centre of Mahidol Community

Following the government’s policy to expand higher education coupled with the confined space at the urban campuses, the executives of the university, therefore, expanded the area to Salaya Sub-district, Nakhon Pathom Province and the Crown Property Bureau thus relinquished on 17th February, 1971 approximately 1,240 rai (490 acres) of land to the university. The reasons behind the selection of Salaya as the site of the new campus included its proximity to Bangkok, convenient communication system that allowed the university’s easy access to various government offices and the large size of land that could be developed to better accommodate first-and second-year students as well as future programmes to be launched outside of the fields of medical sciences. The move was in line with the objective to promote Mahidol University as a comprehensive university and the centre of Mahidol community.

The Pioneering Master Plan of 1974

Mahidol University entrusted the Department of Public Works and Town Planning with the design of the new campus. The concept of the pioneering master plan was to group together various related activities in a common area. For example, classroom buildings were positioned close to external roads and the local railway station while residential areas were located close to the educational sector for convenience sake. Different activities were accessed by the U-shaped main road, a network of secondary roads and short-distance walkways. At the initial stage, priority was given to land improvement and construction of essential infrastructures such as bridges, hydraulic structures, earthen embankments, etc. These were followed by the construction of major buildings such as classroom buildings for Science and Social Science disciplines, libraries and administration buildings. Throughout a stretch of two decades, Salaya Campus was subjected to a constant, drastic physical development, housing 17 faculties, institutes and colleges and also providing public services such as banks and post offices, among others.

Anyway, the Office of President, Mahadol University, which is the university’s major agency, was once established at the Administration Building, the Faculty of Medicine Siriraj Hospital, in the period of the University of Medicine Science, Until 1988, it was later moved to the building at the foot of Somdet Phra Pinklao Bridge and then, in 2000, moved to establish in Salaya Campus up until now.

The Revised Master Plan of 1997

Why the Revision?

The 1974 Master Plan was found to be outdated and not corresponding with the developed surroundings. More importantly, a new master plan is required to support the university’s policy to develop Salaya Campus to be the centre of the university’s administration, education management, research and academic services.Overall concept of the revision of the master plan

This involves five areas as follows:

1. Land Utilization Planning

Emphasis is on the distribution and segmentation of activities. Similar or related activities are grouped together in the same area. Block areas for specific activity groups are identified and defined to cover current as well as future activities.

2. Road Network Planning

The previous master plan concentrated on the U-shaped main road which could not provide access to all areas. The revised master plan, therefore, opts for a block-designed network of primary and secondary roads, with side streets linking primary and secondary roads and providing access to all areas.

3. Traffic Route Planning

Traffic routes are designed to provide access to buildings and activities in each block, with emphasis on pedestrian walkways and cycleways. In the case of walkways, landscape improvement is planned for aesthetic effect, with covered walkways in certain areas and, in the latter case, bike routes are clearly marked on primary roads along with bicycle parking points so as to campaign for the use of bicycles instead of cars among students and staff.

4. Landscaping

Emphasis of landscape design is on the provision of a wide and open area with a beautiful, cool and shady surrounding conducive to learning. This master plan has come up with a more clearly defined landscape development plan in aspects concerning, for example, primary and secondary landmarks, plant selection as well as design of road and grounds components for aesthetic effect.

5. Public Utilities Planning

Emphasis is on conformity with the existing conditions, for example in the area of power system where an underground power line network is installed. In the case of water supply system, additional artisan wells are to be provided and used as a source of freshwater while water storage are to be provided to store an additional supply of water. As for drainage, earthen embankments will be strengthened. Furthermore, wastewater treatment technologies and a central wastewater treatment network are to be adopted.

The Latest Master Plan of 2008

Concept of Master Plan Revision

Effective from 2008 to 2023, the latest master plan of 2008 puts special emphasis on the physical development that corresponds with the university’s vision of creating “a community of learning that co-exists in harmony with nature”, which involves a triple component, i.e. physical, social and environmental, whereby a forum for activities and an environment conducive to collaborative learning on a friendly basis are created. The Development Approach for the 2008 Master Plan

Development focuses on five areas of concern as follows:

1. Land Use Development

Emphasis is on the clearly defined classification and grouping of activities for the sake of continuity and relatedness through the application of a block system, which facilitates specification of an approach for future development. No less than 70% of the total space is to remain undeveloped so as to conserve as much of the green area as possible.

2. Landscape Development

Emphases are on the development of an atmosphere conducive to collaborative learning with nature, conservation of the green area and maximized utilization of undeveloped area through the creation of a green corridor, specification of a distinctive view of a landmark, lighting and cool and shady activity zones befitting its role as the centre of Mahidol community.

3. Traffic System Development

The main emphasis is on the development of pedestrian walkways and cycleways. Traffic lanes are to be reduced and replaced by environment-friendly walkways and cycleways. Roads, car and bicycle parking points as well as the shuttle bus system are also subjected to development with consideration to staff’s and students’ convenience, safety and collaborative learning with nature.

4. Public Utilities and Facilities Development

Development of public utilities goes hand in hand with plans for a public utility network that can cope with the university’s activity growth and expansion. Consideration is given to energy reduction, environmental conservation and on-campus resource exploitation in order to set a good example for the surrounding communities. In terms of public facility development, service areas are systematically defined.

5. Buildings and Structures Development

The present master plan is the first of its kind to specify the nature of future physical expansion for buildings. Also defined are criteria for building layout conducive to learning and related nature of utilization, the height of buildings to ensure uninterrupted views and required minimum distance between buildings for the sake of orderliness as far as building clusters are concerned.

วิทยาเขตพญาไท อีกก้าวของการเติบโต

ยุคการก่อตัว (ก่อน พ.ศ. 2512)

เป็นยุคมหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ คณะใหม่ในช่วงแรก ได้แก่ คณะสาธารณสุขศาสตร์ คณะเวชศาสตร์เขตร้อนและคณะวิทยาศาสตร์ ต้องอาศัยสถานที่ของโรงพยาบาลศิริราชและจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยทำการเรียนการสอนต่อมาประมาณ พ.ศ. 2501 รัฐบาลให้ที่ดินของกรมทหารในเขตพญาไท ได้แก่ ริมถนนพระราม 6 ริมถนนราชวิถีริมถนนโยธี และริมถนนศรีอยุธยา อีกส่วนหนึ่งของฝั่งถนนราชวิถีได้ที่ดินของสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์มหาวิทยาลัยจึงย้ายคณะทั้ง 3 มาตั้งที่นี่ ต่อมาเกิดคณะใหม่อีก 3 คณะ ได้แก่ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี คณะทันตแพทยศาสตร์ และคณะเภสัชศาสตร์

ยุคการขยายตัว (พ.ศ. 2512 เป็นต้นมา)

นับตั้งแต่ได้รับพระราชทานนามมหาวิทยาลัยมหิดล ทั้ง 6 คณะในวิทยาเขตพญาไทได้ขยายตัวทางกายภาพอย่างต่อเนื่อง เพื่อรองรับนักศึกษาที่เพิ่มมากขึ้นและการบริการด้านการแพทย์ การก่อสร้างเป็นลักษณะรื้ออาคารเก่าที่ชำรุดแล้วสร้างอาคารใหม่ที่มีขนาดใหญ่ สูงขึ้น และใช้ประโยชน์ได้หลากหลายมากขึ้น เช่น อาคารชีววิทยา(ใหม่) อาคารจำลอง หะริณสุต เป็นต้น การจัดวางอาคารพิจารณาจากความจำเป็นและความสะดวกในการเข้าถึงรวมถึงภูมิทัศน์และทิศทางลม ส่วนใหญ่เป็นการสร้างอาคารเรียน อาคารปฏิบัติการ สำนักงาน และอาคารบริการผู้ป่วย

ยุคแห่งการเติบโตอย่างเด่นชัด (พ.ศ. 2530 เป็นต้นมา)

การก่อสร้างอาคารตอบสนองความต้องการใช้สอยมากขึ้น เห็นได้จากสร้างอาคารสูงขึ้นและบางอาคารมีชั้นใต้ดินสำหรับเป็นที่จอดรถ คณะต่างๆ ยังคงก่อสร้างอาคารเพิ่มขึ้นเพื่อให้สอดคล้องกับนโยบายของมหาวิทยาลัย อาคารสำคัญ เช่น อาคารศูนย์การแพทย์สิริกิติ์ของคณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดีสร้างเมื่อ พ.ศ. 2532 และอาคารอเนกประสงค์บนพื้นที่ร่วมของ 3 คณะ เป็นเสมือนอาคารกลางของคณะฝั่งราชวิถี สร้างเมื่อ พ.ศ. 2540 เป็นต้น

วิทยาเขตพญาไทวันนี้

ปัจจุบัน (พ.ศ. 2554) มหาวิทยาลัยมหิดล วิทยาเขตพญาไท มีพื้นที่รวมทั้งสิ้น 205 ไร่ 2 งาน 78 ตารางวาแม้ว่าที่ตั้งของแต่ละคณะไม่ได้อยู่พื้นที่เดียวกันทั้งหมด แต่ก็สามารถเข้าถึงพื้นที่ซึ่งกันและกันได้ เช่น คณะฝั่งถนนราชวิถีได้ก่อสร้างอาคารอยู่บริเวณเดียวกันโดยไม่มีแนวรั้วกั้นและมีประตูทางเดินเชื่อมต่อถึงกัน ส่วนคณะฝั่งถนนพระราม 6 แม้ว่าจะมีอาณาเขตกั้นแต่ก็มีประตูทางเดินเชื่อมถึงกันได้ นอกจากนี้คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดีได้เพิ่มพื้นที่สร้างศูนย์การแพทย์สมเด็จพระเทพรัตน์ใกล้สี่แยกตึกชัย เพื่อให้บริการทางการแพทย์ที่ทันสมัยรวมทั้งอาคารเฉลิมพระเกียรติ 50 พรรษาของคณะทันตแพทยศาสตร์ และอาคารใหม่ของคณะสาธารณสุขศาสตร์คณะเวชศาสตร์เขตร้อน และคณะเภสัชศาสตร์ และในปี พ.ศ. 2554 ยังมีโครงการก่อสร้างคณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดีบนพื้นที่ประมาณ 500 ไร่ ที่อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ อีกด้วย