เมื่อได้กระทำพิธีตั้งศาลเจ้าขุนทุ่งแล้ว ได้มีการกำหนดสถานที่ตั้งโบสถ์น้อยที่สนามหญ้าหน้าสถาบันพัฒนาสุขภาพอาเซียน และเมื่อสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงทราบความเป็นมาเป็นไปในมหาวิทยาลัยมหิดลศาลายาในขณะนั้นแล้ว จึงทรงพระกรุณาพระราชทานพระพุทธรูปส่วนพระองค์ นามว่า “พระพุทธมหาลาภ” ให้เป็นพระพุทธรูปประจำมหาวิทยาลัย เพื่อให้เป็นสวัสดิมงคล บังเกิดความเจริญสถาพรแก่มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ปัจจุบันประดิษฐานอยู่ที่อาคารสำนักงานอธิการบดี

เป็นที่น่าสังเกตว่า เมื่อได้กระทำตามที่ “เจ้าพ่อขุนทุ่ง” บอกแล้ว เหตุการณ์ผิดปกติต่างๆ ได้ทุเลาเบาบางลงไป ทั้งมหาวิทยาลัยก้เจริญรุ่งเรืองขึ้นตามลำดับ ขาดแต่เพียงประการเดียวที่ยังไม่ได้ปฏิบัติ คือ

“ยังมิได้มีการสร้างโบสถ์น้อยเพื่อประดิษฐานพระพุทธรูปหรือพระบรมรูปให้คนได้เห็นกัน”

กระทั่งปี พ.ศ. 2563 ในวโรกาสที่สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงเจริญพระชนมายุครบ 65 พรรษา มหาวิทยาลัยมหิดลจึงได้ขอพระราชทานพระราชานุญาตสร้างพระพุทธรูปและหอพระ เพื่อถวายเป็นพระราชกุศล และยังทรงพระกรุณาพระราชทานนามพระว่า “พระพุทธมหิดลมงคลปัญญาญาณ” และหอพระนามว่า “หอพระพุทธมหาสิริพีรยพัฒน์” ซึ่งนาม “พระพุทธมหิดลมงคลปัญญาญาณ” ได้พระราชทานคำแปลไว้ว่า “พระพุทธรูปที่นำมาซึ่งปัญญาหยั่งรู้อันกระจ่างแจ้งและเป็นมงคลแห่งมหาวิทยาลัยมหิดล” โดยหอพระดังกล่าวกำลังก่อสร้างอยู่ ณ สนามหญ้าหน้าสถาบันพัฒนาสุขภาพอาเซียน ซึ่งเป็นบริเวณที่เคยกำหนดไว้สำหรับสร้างโบสถ์น้อย ตามความต้องการของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ด้วยพอดี